بهونه های قشنگ ما برای زندگی

سحر عزیزم، پس از تولّدت، یک شب بیمارستان خوابیدیم و روز دوم به خونه اومدیم. لحظه ای که میخواستیم به خونه بیاییم، بابایی و عزیزِ آقاجون اومدن کمکمون و توی خونه عزیزباباجون و غزل منتظر ما بودن. (چون غزل به هردوتا مادربزرگت میگه عزیز، تشخیص دادنشون سخته) وقتی رسیدیم، غزل تازه از خواب بیدار شد و رفتار آروم و عادی داشت. ... ده روز از روزهای ماه رمضون، من و عزیز و شما دوتا دخترای گل و بابایی    باهم بودیم. خاطرات خیلی خیلی قشنگی باهم و در کنار عزیز  داشتیم. سختی هایی هم بود، امّا قشنگی خاطرات از سختی ها خیلی بیشتر و غالب تره. این عکس برای روز اوّل تولّدت توی بیمارستانه که خاله منیژه ازت عکسو گرفته ...

سحر عزیزم بعد از تولد تو خیلی باخودم فکر میکردم که خاطراتتو کجا و چطوری ثبت کنم جداگانه یا مشترک با غزل از اونجایی که از این به بعد، تو و غزل، تمام خاطراتتون در کنار هم و باهم هست اگر جداگانه ثبت میکردم باید تمام خاطرات را دوبار عین هم می نوشتم در وبلاگهای جدا و این کار خیلی زمانگیر بود، تصمیم گرفتم خاطراتتون رو باهم در همین وبلاگ ثبت کنم. نام وبلاگ رو نمیشد عوض کرد و نام اشتراکی گذاشت، چون تمام مطالب قبلی میپرید و همچنین خیلی از کسانی که دوستتون دارن، این اسم رو ذخیره کردن. اما تا جایی که میشد ، پیوندها و تنظیمات وبلاگ رو به نام هر دوتا خواهر مهربون گذاشتم. مامان و بابا دوستتون دارن عاشقتونن و بابت ...

و بالاخره در تاریخ بیست و نهم خرداد ماه سال هزار و سیصد و نود و چهار در دومین سحرگاه ماه مبارک رمضان دومین دختر عزیز ما به دنیا اومد. سحــــــرم، تولّدت مبارک به زمین خوش اومدی فرشته ی نازنینم سحـــــر عزیزم، به جمع خانواده ی سه نفره ی ما خوش اومدی. ...

وقتی خونه ی عزیزشون،  تو با متین کوچولوی دوماهه بازی میکنی و بهش میگی نااااازی ناااااازی و ایناهم خاطراتی از خونه ی باباجون و عزیز در فیروزکوه پوشیدن دامن خاله زهرا و نای نای کردنت همراه باباجون چراغ ماشینشو تعمیر میکردی پای سفره ی افطاری آخر شعبان می نشستی از آلبالوهای درخت جلوی خونه باباجون میخوردی و این هم تو و رومینا ویلای خاله منیژه در طرود موقع نماز ظهر خودت از توی کشو مقنعه امو درمیاری و می پوشی     ...